Topdrukte was het de laatste dagen voor het corso. Voor de eerste wagen die buiten moest worden beplakt moest de tent nog worden gebouwd. De tweede wagen stond in onze normale tent. Het  steigermateriaal en de dekzeilen werden uit de opslag gehaald zodat binnen een mum van tijd de tent kon worden gebouwd. Intussen ging een andere groep de eerste wagen ophalen die tijdelijk in een loods geparkeerd stond. Wat hadden we een geluk, net toen we de wagen de tent in reden kwam er een wolkbreuk. Met bakken kwam de regen naar beneden. Snel werd er over de eerste kop van de kamelen nog een dekzeil gegooid omdat het dak van de tent er nog niet in zijn geheel op zat.

Ondertussen werd het aggregaat, wat zorgde voor stroom t.b.v. de muziek in orde gebracht. Zoals altijd kun je constructies van te voren nog zo goed plannen maar soms moet je door voortschrijdend inzicht nog wat dingen aanpassen. Zo ook nu. Er zat nog iets in de weg en dat moest even worden verwijderd. Slijptol erbij en slijpen maar. Ondanks een veiligheidsbril toch wat metaalsplinters in het oog. En zo veranderde Twan in de nieuwe Jack Sparrow. Gelukkig na het bezoek bij de huisarts die de splinters uit het oog boorde, en wat oogdruppels, was het oog na een paar dagen weer volkomen genezen. 

Donderdagmorgen waren we met een grote groep op ons land om de dahlia’s te plukken en ’s middags zaten de eerste dahlia’s al op de wagen. Het plakken ging voorspoedig en voor dat iedereen er erg in had was het al 23:00 uur. Tijd voor een lekkere dorstlesser. Vrijdagmorgen om 8:00 uur weer in de startblokken en plakken maar. Op gezette tijden even tijd voor een kopje koffie en dan weer verder. De sfeer zat er goed in, dit kwam mede door uitstekende catering. Er is dan ook heel wat kaas, worst en eieren verorberd. De weergoden waren blijkbaar niet voor ons, met donder en bliksem als gevolg. Dat had als gevolg dat we iedereen uit de eerste tent haalden en de stroomvoorziening uit voorzorg gingen uitschakelen. Na een uur werd het sein veilig gegeven en kon iedereen weer aan de slag. Verder verliep alles volgens plan en om 23:00 uur was het tijd om te stoppen. Zaterdag om 8:00 weer present en de finale ging van start. Om tussen de middag niet al te veel tijd te verliezen werd er gezamenlijk bij de tent gegeten. Iedereen kon genieten van de heerlijke broodjes die met zorg door het cateringteam waren samengesteld. De wagens kwamen steeds meer in de dahlia’s te zitten en zaterdagavond om 23:30 uur werd de laatste dahlia geplakt. Applaus!!!

Iedereen kon wat gaan drinken in de garage zodat de steiger door een aantal mensen veilig kon worden afgebroken. Nadat dit was gebeurd ging het feest helemaal los. Er werden handen geschud en menig schouderklopje werd uitgedeeld. Bij velen ging het gespreksonderwerp alleen nog maar over welke plaats we zouden gaan behalen in het corso. Top tien? Ja, daar was iedereen het wel mee eens, maar welke plaats binnen die top tien. Complete analyses werden er op los gelaten, maar het gros kwam uit tussen plaats 5 en 8. Het zou nog wel even duren voordat de uitslag bekend zou zijn. Maar dat we met z’n allen weer een prachtige prestatie hadden neergezet was duidelijk, en daar mogen we als vereniging echt TROTS op zijn.

Groeten,

Tonny