Een dagje met de bus naar Zundert is een mooie traditie. Zo ook dit jaar gingen we met een aantal leden van diverse corsogroepen gezamenlijk met de bus naar Zundert. Op zondag 1 september was het om 9:30 uur verzamelen in onze corsotent, waar we, alvorens gingen vertrekken, nog even van een kopje koffie konden genieten. Nadat we de proviand voor die dag in de bus hadden geladen, konden we met onze vaste chauffeur Raymond Mengers richting Zundert vertrekken. Na een korte tussenstop, met de welbekende rook- en plaspauze kwamen we in Zundert aan. Dit jaar werd ons een andere parkeerplaats aangewezen, dus Harold Goossens drukte iedereen op het hart om vooral aan het einde van de dag niet naar de bekende parkeerplaats van voorgaande jaren te lopen, zodat de bus ’s avonds om 19:00 uur kon vertrekken (deze goede raad krijgt verderop in het verhaal nog een staartje). Afijn, met z’n allen richting “den Soete Inval”, ons café waar we al jaren te gast zijn tijdens het Corso van Zundert. Er werd kwartier gemaakt. Onze vlaggen hingen aan de gevel dus kon het feest beginnen.
Eerst traditiegetrouw een patatje eten voor een goede bodem. Met de zak patat nog in de hand snel terug lopen naar het café omdat het corso al was gestart. De ene na de andere imposante wagen trok aan ons voorbij. Vol bewondering werden de wagens aanschouwd. Vele positieve reacties kwamen los, en er werd al druk gediscussieerd welke wagen als eerste zou eindigen. Dat zelfs de bezoekers deel uitmaken aan het welslagen van het corso kunnen we bij Bob de Graaf even navragen. De kauwgombal moest toch maar even snel weer worden opgeblazen. De eerste rondgang was gepasseerd. Tijd voor ons eigen feestje, met “Gein op het plein cq. straat”. Onder het genot van een drankje en nog een drankje en nog veel meer drank en een hapje werd de tweede passage afgewacht. Bij deze tweede passage werd door de jury het aantal behaalde punten opgelezen en was de plaats van de wagen bepaald. Instemmend geknik of een gezicht vol ongeloof waren vaak de reactie, zo zie je maar weer, zoveel mensen zoveel smaken.
Uiteindelijk was de nummer één bekend. Met “Gekkengoud” van buurtschap Laer-Akkermolen wist deze groep de eerste plaats te bemachtigen en werd de fel begeerde beker in de wacht gesleept. Tijd voor afscheid. Bedankjes werden uitgedeeld, handjes werden geschud en iedereen vertrok weer richting bus. En om 19:00 uur was iedereen er. Iedereen? Ja, jullie voelen hem al aankomen! Nee, er ontbrak nog één persoon. Harold. Na wat telefonisch contact werd Harold de goede kant op geloodst, en bij aankomst bij de bus veroorzaakte dit incidentje voor een enorm gelach. Met een geringe vertraging konden we weer richting huis vertrekken waar we om 21:30 uur arriveerden. Wederom een geslaagde dag waarop we met veel plezier terug kunnen kijken.
Groeten,
Tonny
