Naarmate het corso nadert krijgt menigeen de corsokriebels,

want met nog maar een kleine week te gaan, staat het plakweekend en het corso voor de deur. Het gehele weekend van 28, 29 en 30 augustus stond in het teken van kartonnen en witten. Er werd stevig doorgewerkt en dat was nodig ook. Deze inhaalslag was noodzakelijk om weer op schema te kunnen komen. Daarnaast dienen er vlak voor het plakweekend en het corso zoveel werkzaamheden te worden uitgevoerd dat men bijna een checklist nodig heeft om alles goed te kunnen afhandelen.

Door de jarenlange ervaring weet gelukkig iedereen wat hem of haar te doen staat. Er lopen dan ook veel zaken parallel aan elkaar. Portofoons geregeld, brandblusser klaar, bloemen besteld, lijm besteld, compressor geregeld, afvalcontainer besteld, de spuitinstallatie weer opgebouwd om de bloemen te kunnen voorzien van lijm, de droogrekken werden gemonteerd en geplaatst, de geluidsinstallatie werd gecheckt, waarbij de defecte onderdelen werden vervangen, er werd een lange tafel vervaardigd waar een 50 tal mensen aan kunnen zitten om de bloemen op de plaatjes te leggen, een extra tent werd gebouwd voor de bloemenopslag, de mensen van de catering staken de koppen bij elkaar om er voor te zorgen dat tijdens het plakweekend de inwendige mens goed wordt verzorgd, waarbij de benodigde boodschappen werden gehaald, het draaiboek voor het plakweekend werd samengesteld, de catering voor zondag na het corso werd geregeld, extra verlichting werd aangebracht, de wagen werd ingekleurd, er werd een gasfornuis geregeld om pannenkoeken te kunnen bakken, het felbegeerde schap op de damestoilet werd geplaatst, enz, enz, en last but not least de laatste hand werd gelegd aan het witten. Kortom er heerst een gedreven drukte. Ik denk dat dat ook zo moet, tijdens de laatste voorbereidingen voor zo'n weekend. Menige wagenbouwer zal zich in de volgende uitspraak wel herkennen “vaak komen de beste resultaten tot stand onder enorme tijdsdruk”.

Ondanks deze drukte was de stemming opperbest. Er werd luid meegezongen met de muziek van de radio, en we hadden ons eigen dansoptreden van, de jongens van de bouw. (of niet Twan R en Cas) Er werd regelmatig gepauzeerd onder het genot van een kopje koffie of frisdrank en een extra verrassing was het toen Marijn onverwacht met haar zelfgebakken appelflappen binnen kwam lopen. En zo bleven we alle spanningen de baas. Als de corsowagen van de week compleet is ingekleurd, wordt de tent aangeveegd en zijn we klaar om te gaan plakken. Ik wens daarbij iedereen heel veel plezier en we maken er met z'n allen een fantastisch weekend van, want corsobouwen doe je samen. Voor foto's klik op deze link.

Groeten,

Tonny